انواع تراشکاری جواهرات و سنگ های زینتی

سنگ های قیمتی و نگین هایی که برای جواهرات ساخته می شود باید قبل از استفاده و قرار دادن روی پایه جواهرات مورد تراشکاری قرار بگیرند. این سنگ های قیمتی در فرایند تراشکاری ظاهری زیبا و جذاب به خود می گیرند. به طور کلی سنگ های قیمت مورد استفاده برای جواهرات و زیورآلات به دو دسته سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی تقسیم می شوند.

سنگ های قیمتی سنگ هایی مثل الماس، یاقوت و زمرد هستند و سنگ های دیگر در دسته سنگ های نیمه قیمتی قرار می گیرند. جالب  است بدانید برای شکل دادن هر یک از این سنگ های قیمتی تراش های خاصی وجود دارد که موجب زیباتر شدن آن ها خواهد شد. ما در این مطالب قصد داریم شما را با انواع تراشکاری جواهرات و سنگ های زینتی آشنا کنیم.

آشنایی با انواع روش های تراشکاری جواهرات

آنچه که موجب قیمتی بودن یا نبودن یک سنگ می شود، رنگ، استحکام، درخشش، وزن، کمیابی و قابلیت تراش است. هر یک از سنگ های مورد استفاده برای ساخت جواهرات بر اساس سختی و وزن آن ها به روش های مختلف مورد تراشکاری قرار می گیرند. هر یک از تراش ها دارای شکل خاصی هستند که می توانند جلوه خاصی را به سنگ ها ببخشند. ما در ادامه انواع تراش های سنگ های قیمتی را به شما معرفی می کنیم.

تراش صاف یا تخت

تراش های صاف یا تخت به صورت مربع، دایره، بیضی و یا مستطیل هستند. ضخامت این تراش ها 1 تا 4 میلیمتر است. تراش صاف به صورت مسطح ایجاد شده و معمولا برای تراش نگین انگشتر کاربرد دارد.

تراش پلکانی

نوع دیگری از تراش سنگ های قیمتی، تراش پلکانی است. اگر سنگ مورد نظر به صورت مستطیل باشد برای تراش آن از روش پلکانی استفاده می کنند. تراش پلکانی از جمله راحت ترین روش های برش به شمار می رود؛ چرا که باعث می شود تا رنگ های سنگ بیشتر نشان داده شوند و خلوص سنگ حفظ شود.

این نوع تراش معمولا برای سنگ هایی مانند سنگ زمرد به کار می رود که ناخالصی کمی دارد. به همین علت آن را با نام تراش زمرد نیز می شناسند. از آن جایی که این تراش می تواند موجب نشان دادن ناخالصی های سنگ شود، نمی تواند برای تراش هر نوع سنگی مناسب باشد.

تراش برلیان

تراش برلیان همان طور که از نامش پیداست باعث درخشندگی بیشتر سنگ ها می شود. تراش برلیان معمولا برای سنگ هایی به کار می رود که خلوص و شفافیت ان ها بالا باشد و علاوه بر آن مقاومت و استحکام زیادی نیز داشته باشند. این تراش به شکل مثلث و یا لوزی است و خود به 3 گروه برلیان اروپایی آنتیک، برلیان معدنی قدیمی و برلیان گرد مدرن تقسیم می شود.

تراش تلفیقی

یکی از زیباترین تراش هایی که برای سنگ های قیمتی به کار می رود، تراش تلفیقی است. در تراش تلفیقی دو نوع تراش برلیان و پلکانی را به کار می برند. سنگ هایی که به روش تلفیقی تراش می خورند نسبت به دیگر سنگ ها معمولا ظاهری پیچیده تر دارند.

تراش باریون

تراش باریون یکی از زیرمجموعه های تراش تلفیقی به شمار می رود. در این روش معمولا خیمه سنگ گرد بوده و با برش برلیان کار می شود و تاج آن به روش پلکانی تراش می خورد. البته باید بدانید که می توان شکل هندسی این تراش را تغییر داد و سنگ ها را به صورت دایره و مثلث نیز طراحی کرد.

در تراش باریون حتی ممکن است بخش خیمه و تاج هر دو تراش برلیان داشته باشند. اصلی ترین موضوعی که توانسته این تراش را از تراش تلفیقی متمایز کند، برش ربع ماهی است. این برش معمولا زیر کمربند سنگ تراشکاری می شود.

تراش ربع ماهی در مقایسه با تراش های دیگر عمیق تر است و بخش مرکزی سنگ شکلی مانند صلیب به خود می گیرد. این ویژگی باعث شده تا طراحان بتوانند برای طراحی این سنگ ها تمرکز بیشتری روی الگوی پخش نور داشته باشند. تا حدی که می توان در این نوع تراش موضوعی به نام چشمه نوری را مشاهده کرد.

تراش دامله

تراش دامله که آن را با نام تراش کابوشن نیز می شناسند یکی از قدیمی ترین روش های تراش سنگ های قیمتی  به شمار می رود. این تراش از طبیعت الهام گرفته که به صورت گنبدی شکل است. در این نوع تراش یک طرف سنگ مورد نظر کاملا صاف و طرف دیگر آن به صورت گنبدی شکل تراش می خورد.

تراش اسچر

تراش اسچر از جمله تراش هایی است که این روزها بسیار مورد توجه قرار گرفته و محبوب است. احتمالا در حلقه های مختلف ازدواج بتوانید این تراش را مشاهده کنید. تراش اسچر یکی از زیرمجموعه های تراش های پلکانی به شمار می رود که به صورت مربعی تراش می خورد. هشت ضلعی بودن این تراش از بالا یکی از مواردی بوده که موجب جذاب بودن این تراش شده است.

تراش بیضی

تراش بیی را اگر یک تراشکار و طراح حرفه ا و با تجربه انجام دهد، می تواند سنگ را مانند تراش برلیان درخشنده نشان دهد. این تراش یکی از تراش های دشوار و سخت به شمار می رود، چرا که در تراش بیضی می توان نواقص تراش را به خوبی مشاهده کرد. برای انجام این نوع تراش گاهی به ایجاد 69 تراش متفاوت نیاز است. سنگ هایی را می توان به این روش تراش زد که طول آن ها دو برابر پهنایشان باشد.

تراش بالشتی

از آنجایی که این نوع تراش بسیار شبیه به کوسن و بالشت است، به ان تراش بالشتی می گویند. این تراش می تواند ظاهری جذاب و رمانتیک را به سنگ مورد نظر دهد. البته باید گفت که سنگی که در این نوع تراش می خورد، نمی تواند شفافیت و درخشندگی برلیان را داشته باشد.

تراش فروزان

تراش فروزان در سال 1970 برای نخستین بار به وجود آمد. این تراش شکلی مربعی یا مستطیلی دارد که دارای زاویه هایی مثلثی شکل است. این تراش به حدود 68 تا 72 برش نیاز دارد و همین امر موجب شده تا برخی ها آن را با تراش پرنسسی اشتباه بگیرند. تراش سنگ ها در این نوع تراش باید به گونه ای باشد که بتواند درخشندگی درخور این نام را به وجود آورد.

تراش مارکیز

تراش مارکیز به صورت بیضی شکل برش خورده که دارای کناره های کشیده و انتهایی تیز است. در این نوع تراش بخش زیادی از سنگ تراش نمی خورد و به خوبی می توان ترکیب رنگ های سنگ را مشاهده کرد. این نوع تراش معمولا برای خانم هایی مناسب است که می خواهند انگشت های آن ها کشیده تر به نظر  برسد.

تراش گل سرخ یا رز

از دیگر تراش های قدیمی سنگ های قیمتی می توان به تراش رز اشاره کرد. امروزه این تراش معمولا برای زمد و برلیان به کار می رود. با این وجود بعد از گذشت سال ها نیز توانسته زیبایی خود را حفظ نماید. الته می توان سنگ های دیگر را نیز به این روش برش داد. ظاهر این تراش از بالا به صورت گرد یا بیضی است.

تراش باگت

شاید نام این تراش برایتان جالب باشد، اما با توجه به این که این تراش مانند نان های ساندویچی فرانسوی ظاهری بلند و کشیده دارد، به آن تراش باگت می گویند. این تراش مانند تراش پلکانی ظاهری مستطیلی شکل دارد.

در همین بین می‌توانید از انگشترهای جواهر با تراش باگت را در سایت ما مشاهده کنید.

تراش پرنسسی

از دیگر زیر مجموعه های تراش برلیان می توان به تراش پرنسسی اشاره کرد. در تراش پرنسسی گوشه های سنگ به صورت نوک تیز برش می خورد و درخشندگی زیادی دارد. اگر سنگ مورد نظر مربعی باشد، این تراش می تواند زیبایی آن را چند برابر کند. در تراش پرنسسی دور ریز سنگ کم است.

تراش قلبی

یکی از پرطرفدارترین روش های تراشکاری جواهرات و سنگ های زینتی تراش قلبی شکل است. این تراش معمولا برای گردن آویزهای زنانه کاربرد دارد. شکل قلب این تراش  به دو شکل یک رو دامله و دو رو دامله تقسیم می شود. شکل های قبلی در این تراش می تواند به صورت های مختلف باشد که هر یک از آن ها جذابی خاصی خواهند داشت.

تراش اشکی

در تراش اشکی از دو نوع تراش مارکیز و گرد استفاده می شود. دلیل نام گذاری این تراش به اشکی این است که دارای انتهایی گرد و یک سر مخروطی است. تراش اشکی اگر برای طراحی سنگ های انگشتر به کار رود، موجب شده تا انگشتان دست کشیده تر به نظر برسند.

برای مشاهده انگشترهای جواهر با تراش مارکیز و اشک می‌توانید به دسته بندی مربوطه آن مراجعه کنید.

تراش بریولت

تراش بریولت را می توان به عنوان یکی دیگر از تراش های بسیار قدیمی معرفی کرد. این تراش در دسته تراش های کلاسیک قرار می گیرد. این تراش به صورت گلابی شکل است و شباهت آن موجب می شود تا بسیاری از افراد این دو تراش را یکی بدانند. البته باید بدانید که این دو تراش هر دو در یک گروه قرار دارند.

تراش اشک یا قطره ای همان طور که اشاره کردیم کشیده تر و به صورت مخروطی است، اما  تراش بریولت یا گلابی معمولا به شکل بیضی نزدیک تر است و در نیمه های سنگ ممکن است فرورفتگی هایی به کار رفته باشد. این تراش نیز برای انگشترها می توانند باعث شود تا دست ها کشیده تر به نظر برسند.

جمع بندی

امروزه برای تزئین و زیباسازی جواهرات از سنگ های زینتی و قیمتی مختلفی استفاده می شود. هر یک از این سنگ ها برای قرار گرفتن بر روی جواهرات مختلف باید آماده شوند و نیاز به تراشکاری دارند. تمام سنگ های قیمتی را نمی توان به یک روش مشخص برش داد. برای همین روش های مختلفی برای تراشکاری سنگ های زینتی و قیمت معرفی شده است.

شما با مراجعه به بخش دسته بندی محصولات سایت می توانید انواع برش ها را روی جواهرات مختلف ببینید. همان طور که متوجه شدید هر یک از این تراش ها ویژگی های خاصی دارند و می توانند ظاهری جذاب و شیک به جواهرات ببخشند.